Głowno: Świętej Barbary
Miejscowości należące do parafii
Osiny, Piaski Rudnickie
Ulice
Andrzeja Struga
Emilii Plater
Fabryczna
gen. Andersa
Generała Władysława Sikorskiego
Hubala
Huta Józefów
Jakuba Głowińskiego
Jana Kasprowicza
Jana Pawła II
Juliana Tuwima
Konstytucji 3 Maja
Kopernika – numery: 35, 46–52
Kwiatowa
Leśna
Letnia
Ludwika Norblina
Ludwika Solskiego
Mickiewicza
mjr. Sucharskiego
Obrońców Westerplatte
Polna
św. Barbary
Ułańska
Władysława Broniewskiego
Wodociągowa
Wyzwolenia
Zwycięzców spod Monte Cassino
Pierwotnie Osiny należały do parafii Dmosin, o czym świadczy zapis w Liber beneficiorum Jana Łaskiego z początku XVI w. W tym czasie wieś oddawała kanonii i prebendzie Kolegiaty Łęczyckiej dziesięciny z łanów folwarcznych. W Regestach wybranych zapisek z akt działalności arcybiskupów gnieźnieńskich, wydanych przez H. Rybusa, pod datą 21 VIII 1529 czytamy: Erectio ecclesiae s. Leonardi in Osiny. Prawdopodobnie w tymże roku wybudowano w Osinach kościół filialny parafii Dmosin. W końcu XVIII w. (1783-1784) Osiny należały do parafii Dmosin – tak czytamy w Regestrze Diecezjów Franciszka Czaykowskiego – i należały do misjonarzy łowickich (s. 99), co pozwala przypuszczać, iż we wsi mógł jeszcze istnieć wspomniany kościół, a przy nim rezydował kapłan. W sto lat później (koniec XIX stulecia) Osiny nadal należały do parafii Dmosin, choć nie ma już mowy o istnieniu kościoła. Wtedy przy Osinach funkcjonowała tzw. osada fabryczna Józefów, z fabryką wyrobów miedzianych.
Osiny, Piaski Rudnickie
Ulice
Andrzeja Struga
Emilii Plater
Fabryczna
gen. Andersa
Generała Władysława Sikorskiego
Hubala
Huta Józefów
Jakuba Głowińskiego
Jana Kasprowicza
Jana Pawła II
Juliana Tuwima
Konstytucji 3 Maja
Kopernika – numery: 35, 46–52
Kwiatowa
Leśna
Letnia
Ludwika Norblina
Ludwika Solskiego
Mickiewicza
mjr. Sucharskiego
Obrońców Westerplatte
Polna
św. Barbary
Ułańska
Władysława Broniewskiego
Wodociągowa
Wyzwolenia
Zwycięzców spod Monte Cassino
Pierwotnie Osiny należały do parafii Dmosin, o czym świadczy zapis w Liber beneficiorum Jana Łaskiego z początku XVI w. W tym czasie wieś oddawała kanonii i prebendzie Kolegiaty Łęczyckiej dziesięciny z łanów folwarcznych. W Regestach wybranych zapisek z akt działalności arcybiskupów gnieźnieńskich, wydanych przez H. Rybusa, pod datą 21 VIII 1529 czytamy: Erectio ecclesiae s. Leonardi in Osiny. Prawdopodobnie w tymże roku wybudowano w Osinach kościół filialny parafii Dmosin. W końcu XVIII w. (1783-1784) Osiny należały do parafii Dmosin – tak czytamy w Regestrze Diecezjów Franciszka Czaykowskiego – i należały do misjonarzy łowickich (s. 99), co pozwala przypuszczać, iż we wsi mógł jeszcze istnieć wspomniany kościół, a przy nim rezydował kapłan. W sto lat później (koniec XIX stulecia) Osiny nadal należały do parafii Dmosin, choć nie ma już mowy o istnieniu kościoła. Wtedy przy Osinach funkcjonowała tzw. osada fabryczna Józefów, z fabryką wyrobów miedzianych.
Drugi kościół w Głownie-Osinach został zbudowany w latach 1928-1936. Wzniesiono go na terenie ofiarowanym przez miejscową fabrykę nakryć stołowych „Norblin” ze składek pracowników tejże fabryki i pomocy finansowej jej zarządu. Autorem projektu był arch. Wiesław Lisowski. Kościół stanowił filię parafii Dmosin. Okupacja niemiecka wstrzymała prace wykończeniowe. Choć w 1941 r. przy świątyni ustanowiono rektorat, to jednak podczas okupacji hitlerowskiej nabożeństwa odprawiane tu były sporadycznie. Po wojnie uzupełniono wyposażenie wnętrza, ale rozwój wspólnoty uniemożliwiała polityka władz komunistycznych. Dopiero 6 XII 1952 r. biskup łódzki Michał Klepacz erygował przy kościele parafię pw. św. Barbary dziewicy i męczennicy. Dwa lata później wybudowano plebanię. W 2008 r. wnętrze świątyni zostało wyremontowane.
Zaloguj się, aby podzielić się informacjami
Aby podzielić się informacjami o swoim pochodzeniu związanym z tą parafią, musisz się zalogować. Jeśli masz informacje, które mogą pomóc w badaniach genealogicznych, zachęcamy do logowania się.
Zaloguj się